2013 NCAA Turnuvası'nda Final Four öncesi son tur olan Elite Eight'te ilk günde iki maç tamamlandı ve Atlanta'da şampiyonluk mücadelesi verecek olan dört takımdan ikisi belli oldu.
Doğu
Doğu
(3) Marquette Golden Eagles 39-55 Syracuse Orange (4)
Önceki maçında Indiana Hoosiers'ı 50 sayıda tutarak müthiş savunma performansıyla sonuca gitmeyi başaran Doğu'nun dört numarası Syracuse Orange, üç numara Marquette Golden Eagles'a karşı da olağanüstü bir iş çıkartarak rakibini 39 sayıda tuttu ve maçı 55-39 kazanarak şampiyon olduğu 2003 yılından beri ilk kez Final Four'a adını yazdırdı. Jim Boeheim'ın klasik 2-3 alan savunması sistemi, Hoosiers'ı olduğu gibi Golden Eagles'ı da yıldırdı ve çok fazla top kaybı yapmalarına sebep oldu. Syracuse o kadar da iyi şut atmadığı için (%38) maçı erkenden kopartamadı ancak hem top kayıpları hem de Golden Eagles'ın alan savunmasını aşabilmek için denediği üçlüklerde 3/24 gibi felaket bir oranla oynaması önlerini açtı. İkinci yarının ortalarından itibaren kontrol tamamen 'Cuse'a geçti. Carmelo Anthony'nin liderliğinde şampiyon olan takımdan sonra ilk kez Final Four'a yürüyen Orange'ta Michael Carter-Williams 12 sayı - 8 ribaund - 6 asist - 5 top çalma, James Southerland 16 sayı, C.J. Fair 13 sayı - 6 ribaund, Brandon Triche 9 sayı - 6 ribaundla oynadılar. Hiçbir hücum sistemi orurtmayı başaramayan Golden Eagles'ta ise Vander Blue 14 sayı - 5 ribaund üretse de 3/15 ile şut atabildi. Geçen maçta kariyer performansını gösteren ancak koçundan "Bir daha böyle oynayamaz, çünkü daha önce hiç böyle oynamamıştı." gibi ağır bir laf işiten Davante Gardner takımında verimli olan tek isim olurken 14 sayı - 8 ribaund üretti. Takımın diğer skorer isimlerinden Jamil Wilson 1/9, Junior Cadougan 1/8 isabetle oynadı.
Önceki maçında Indiana Hoosiers'ı 50 sayıda tutarak müthiş savunma performansıyla sonuca gitmeyi başaran Doğu'nun dört numarası Syracuse Orange, üç numara Marquette Golden Eagles'a karşı da olağanüstü bir iş çıkartarak rakibini 39 sayıda tuttu ve maçı 55-39 kazanarak şampiyon olduğu 2003 yılından beri ilk kez Final Four'a adını yazdırdı. Jim Boeheim'ın klasik 2-3 alan savunması sistemi, Hoosiers'ı olduğu gibi Golden Eagles'ı da yıldırdı ve çok fazla top kaybı yapmalarına sebep oldu. Syracuse o kadar da iyi şut atmadığı için (%38) maçı erkenden kopartamadı ancak hem top kayıpları hem de Golden Eagles'ın alan savunmasını aşabilmek için denediği üçlüklerde 3/24 gibi felaket bir oranla oynaması önlerini açtı. İkinci yarının ortalarından itibaren kontrol tamamen 'Cuse'a geçti. Carmelo Anthony'nin liderliğinde şampiyon olan takımdan sonra ilk kez Final Four'a yürüyen Orange'ta Michael Carter-Williams 12 sayı - 8 ribaund - 6 asist - 5 top çalma, James Southerland 16 sayı, C.J. Fair 13 sayı - 6 ribaund, Brandon Triche 9 sayı - 6 ribaundla oynadılar. Hiçbir hücum sistemi orurtmayı başaramayan Golden Eagles'ta ise Vander Blue 14 sayı - 5 ribaund üretse de 3/15 ile şut atabildi. Geçen maçta kariyer performansını gösteren ancak koçundan "Bir daha böyle oynayamaz, çünkü daha önce hiç böyle oynamamıştı." gibi ağır bir laf işiten Davante Gardner takımında verimli olan tek isim olurken 14 sayı - 8 ribaund üretti. Takımın diğer skorer isimlerinden Jamil Wilson 1/9, Junior Cadougan 1/8 isabetle oynadı.
Batı
(2) Ohio State Buckeyes 66-70 Wichita State Shockers (9)
Bir takım isminin hakkını ancak bu kadar iyi verebilir. Wichita State Shockers, dokuzuncu sıradan girdiği Batı mücadelesinde ikinci maçında Gonzaga'yı turnuva dışına ittiğinde ilk olarak ilgi çekmişti. Bölge finalinde karşılarında iki numara Ohio State Buckeyes'ı buldular ve onları da saf dışı bırakmayı bilerek 1965'ten beri ilk kez Final Four'a kalmayı başardı. Wichita State kontrolü rakibine kaptırmamak için maça çok hızlı girdi ve farkı arttırdı, ilk yarıyı 13 sayı farkla üstün kapattı. Ana silahı üç sayı performansı olan Buckeyes'ın ikinci yarıda farkı hızlı kapatabilmek için zorlama üçlükler denemesini sağlayan bu ilk yarı performansı sayesinde, turnuvada bu maça kadar %50 ile üçlük atan Ohio State, maçı 5/25 gibi berbat bir üçlük isabet oranıyla tamamladı, ikinci yarıdaki geri dönüş çabaları da yeterli olmadı. Finale çıkmak için Syracuse Orange ile mücadele edecek olan Shockers'ta Malcolm Armstrad 14 sayı - 7 ribaund, Cleanthony Early 12 sayı - 7 ribaund, Tekele Cotton 10 sayı - 5 ribaund, Fred van Vleet 12 sayı, Carl Hall 8 sayı - 6 blokla oynadılar. Cotton ve van Vleet tam Buckeyes dönerken en kritik şutları sokan isimler oldular. Buckeyes'ta ise DeShaun Thomas 23 sayı - 5 ribaund, LaQuinton Ross 19 sayı - 5 ribaund üretirken takımın iddialı olmasına baş aktörlerden olan Aaron Craft bu önemli maçta 2/12 şut atarak 9 sayı - 7 ribaundda kaldı.
Bir takım isminin hakkını ancak bu kadar iyi verebilir. Wichita State Shockers, dokuzuncu sıradan girdiği Batı mücadelesinde ikinci maçında Gonzaga'yı turnuva dışına ittiğinde ilk olarak ilgi çekmişti. Bölge finalinde karşılarında iki numara Ohio State Buckeyes'ı buldular ve onları da saf dışı bırakmayı bilerek 1965'ten beri ilk kez Final Four'a kalmayı başardı. Wichita State kontrolü rakibine kaptırmamak için maça çok hızlı girdi ve farkı arttırdı, ilk yarıyı 13 sayı farkla üstün kapattı. Ana silahı üç sayı performansı olan Buckeyes'ın ikinci yarıda farkı hızlı kapatabilmek için zorlama üçlükler denemesini sağlayan bu ilk yarı performansı sayesinde, turnuvada bu maça kadar %50 ile üçlük atan Ohio State, maçı 5/25 gibi berbat bir üçlük isabet oranıyla tamamladı, ikinci yarıdaki geri dönüş çabaları da yeterli olmadı. Finale çıkmak için Syracuse Orange ile mücadele edecek olan Shockers'ta Malcolm Armstrad 14 sayı - 7 ribaund, Cleanthony Early 12 sayı - 7 ribaund, Tekele Cotton 10 sayı - 5 ribaund, Fred van Vleet 12 sayı, Carl Hall 8 sayı - 6 blokla oynadılar. Cotton ve van Vleet tam Buckeyes dönerken en kritik şutları sokan isimler oldular. Buckeyes'ta ise DeShaun Thomas 23 sayı - 5 ribaund, LaQuinton Ross 19 sayı - 5 ribaund üretirken takımın iddialı olmasına baş aktörlerden olan Aaron Craft bu önemli maçta 2/12 şut atarak 9 sayı - 7 ribaundda kaldı.
Yarın Final Four'un diğer iki takımı belirlenecek.
